Ayrılmanın da vahşi bir tadı var...
SONSUZ AŞK
Dalga ile kıyının aşkını bilir misin?
Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga,
Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya.
Dalga, seven - kıyı, sevilendir.
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga
Ve döner hep geriye
Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya
Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca
İşte, ben de seni böyle severim yar.
Yar, bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini?
Bilirler görünmeyeceklerini...
Sevilmeyeceklerini...
Koklanmayacaklarını...
Okşanmayacaklarını...
Ama inatla açarlar aşkla, sevgiyle, özlemle.
Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını
İşte, ben de seni böyle beklerim yar.
Yar, ipek böceğini bilir misin?
Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını
Bilir o, ördüğü ipliğin kendisinin ölümü olacağını
Ama aşkına feda eder kendini.
Öyle verir kendini yarenine korkusuzca
İşte, ben de kendimi böyle veririm sana yar.
Yar, ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin ?
Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için
Öyle zorludur ki ayrılmaları
Verir meyvesini ağaç
meyve tohum olur, tohum kök olur
Ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden
İşte bende böyle yar;
Yok olmayı göze aldım, tekrar sende doğmak icin.
Gassan Satar
|
gunes hep vardı
Ey eflâtun aşk! Bana eflâtun yağmurlar yağdırabilir misin?... |
ben yagmurum ,ben nehırım ,ben denızım
O BENİM
Ararsa ellerin ellerimi,
Gözlerinde yağmurlar,
Üzülme...
Yum gözlerini usuldan.
Bak yüreğindeyim.
Estirme hüzün rüzgârlarını,
Kov sahilinden deli dalgaları.
Sakin, serin pınarlarda
.............çağlar damlalarım...
Dağlardan esen meltemlerde,
Akan çeşmende benim.
Yıka yüreğini temiz sularımda,
Gönlünde melankoli kalmasın,
Şifalıdır damlalarım,
Ben yağmurum,
Yağmur,
Benim...
diskusx@hotmail.com
ask
Bütün duygularin üzerinde yasadigi bir ada varmis: Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm digerleri, Ask dahil. Bir gün, adanin batmakta oldugu, duygulara haber verilmis. Bunun üzerine hepsi, adayi terketmek için sandallarini hazirlamislar. Ask, adada en sona kalan duygu olmus, çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemis. (*)
Ada neredeyse battigi zaman, Ask yardim istemeye karar vermis. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymis. Ask, "Zenginlik, beni de yanina alir misin?" diye sormus. Zenginlik, "Hayir, alamam. Teknemde çok fazla altin ve gümüs var, senin için yer yok." demis.Ask, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardim istemis. "Kibir, lütfen bana yardim et!" "Sana yardim edemem, Ask. Sirilsiklamsin ve yelkenlimi mahvedebilirsin." diye cevap vermis Kibir.Üzüntü yakinlardaymis ve Ask yardim istemis: "Üzüntü, seninle geleyim." "Of, Ask, o kadar üzgünüm ki, yalniz kalmaya ihtiyacim var."Mutluluk da Ask'in yanindan geçmis; ama o kadar mutluymus ki Ask'in çagrisini duymamis.Ask, birden bir ses duymus. "Gel Ask! Seni yanima alacagim...
"Bu Ask'tan daha yaslica birisiymis. Ask o kadar sansli ve mutlu hissetmis ki, onu yanina alanin kim oldugunu ögrenmeyi akil edememis.Yeni bir kara parçasina vardiklarinda, Ask'a yardim eden yoluna devam etmis. Ona ne kadar borçlu oldugunu farkeden Ask, Bilgiye sormus: "Bana yardim eden kimdi?" "O, Zaman'di" diye cevap vermis Bilgi."Zaman mi? Neden bana yardim etti ki?" diye sormus Ask. Bilgi gülümsemis:"Çünkü sadece Zaman Ask'in ne kadar büyük oldugunu anlayabilir..."Bu cümlenin orijinali: "You see, Love wanted to wait until the last possible moment before leaving."
|
ruhun senınle
Caddelerde sisli, puslu bir kış ikindisi. Ağaçlarda salkım salkım eski zamanlardan kalma anılar....
diskusx@hotmail.com |
